Katinka van der Weerden (van de bekende dierenboekhandel Media Boekservice) had me ook dit jaar uitgenodigd om twee dagen tijdens Horse Event bij haar in de stand te komen signeren. Net als andere jaren stond ik weer te springen van blijdschap, want ik vind niets leuker dan signeren op Horse Event. En het werd een geweldig succes! Zondagavond had ik een lamme arm van het handtekeningen zetten.

Sorry allemaal, maar eerst moet ik toch even klagen. Ik heb er op zaterdag namelijk vijf uur over gedaan om bij het evenement te komen. Tuurlijk, ik weet ook wel dat Winterswijk, waar ik woon, en Vijfhuizen, waar dit jaar het evenement werd gehouden, enorm ver uit elkaar liggen. We waren dan ook echt wel op tijd van huis gegaan, namelijk om half negen. We dachten dat we er dan wel om een uur of elf zouden zijn.

Het ging ook allemaal prima, tot we voorbij Haarlem waren en we nog een paar kilometer van Vijfhuizen verwijderd waren. Daar liep het verkeer namelijk vast. En echt, het was gewoon niet goed geregeld op het kruispunt waar iedereen links moest en daarna nog een keer links voor het parkeerterrein. Geen politie, geen verkeersregelaars, te weinig mensen op de parkeerplaats. We hebben ruim twee uur in de file gestaan. En ja, er gebeurde aan de andere kant van de weg een ongeluk, maar wij kwamen daar langs toen het nog maar net gebeurd was en toen stonden wij al een uur in de file.

 

Gevaarlijke situaties

Op beide kruispunten ontstonden heel gevaarlijke situaties, mensen werden boos en asociaal. En als je dan ondanks alles eindelijk op het parkeerterrein (lees: grasveld) kwam moest je tien euro betalen en dat vindt dan niemand leuk meer. Nog meer mensen boos. Nou ja, geparkeerd en op zoek naar een bus die ons naar de evenementenhal zou brengen. Tja, die stond natuurlijk ook vast in de file, dus ook daar moesten we ruim een uur op wachten. ‘We hadden ook al in Parijs kunnen zitten,’ mopperde mijn man terecht, want naar Parijs is het ongeveer vijf uur rijden.

Nou ja, om twee uur waren we toch in de evenementenhal en Katinka was heel blij om ons te zien. En er stonden al een heleboel kinderen op mij te wachten, die allemaal mijn nieuwe boek ‘Vidar wil dansen’ hadden gekocht en gesigneerd wilden hebben. Ik ben dus direct achter het tafeltje gaan zitten en ben aan de slag gegaan. Ik heb serieus waar tot zes uur aan één stuk door boeken gesigneerd, met kinderen gepraat die veelal bijna alle boeken al hadden of hebben gelezen. En ik ben met bijna al die kinderen op de foto gegaan.

 

 

Enorme rij

Ik had het eerst helemaal niet in de gaten, maar toen ik een keer opkeek om te zien of ik even pauze kon nemen, zag ik tot mijn schrik dat er een enorme rij stond. Moeders en kinderen stonden soms wel bijna een uur in de rij. Met mijn ervaring van de heenreis heb ik echt geprobeerd om de rij wat korter te laten worden, maar het lukte gewoon niet. Ik kon toch niet iemand alleen maar een handtekening geven en dan weer wegsturen? Dat zou ik zelf ook niet leuk vinden als ik net een uur in de rij had gestaan.

Af en toe trof ik ook een moeder alleen. De kinderen zaten namelijk alweer op de tribune om een show te zien en lieten hun moeder in de rij staan om hun boek toch gesigneerd te krijgen. Ik hoorde trouwens dat heel veel van die moeders de boeken zelf ook lezen, of voorlezen. En dat zij ze ook heel leuk vinden. Dat vind ik wel heel leuk om te horen.

Aan het eind van de middag, toen de rij eindelijk bijna helemaal weg was, vertelde Katinka me dat al heel veel ‘Vidar wil dansen’ waren verkocht en ook een heleboel andere boeken.

 

Uitverkocht op zondag!

We hadden het geluk dat we van iemand voor zondag een parkeerkaart voor standhouders kregen, dus op zondag konden we zonder problemen direct parkeren en waren we wel ruim op tijd binnen. We hebben nog even een rondje gelopen, want anders had ik echt helemaal niks van Horse Event gezien.

Na een half uur ben ik weer naar Media Boekservice gegaan en heb ik opnieuw een heleboel kinderen blij gemaakt met een handtekening in een boek. Halverwege de middag was ‘Vidar wil dansen’ uitverkocht en kinderen die het boek misliepen, heb ik een ansichtkaart van de cover gesigneerd om die in het boek te doen als ze het later nog gingen aanschaffen.

Aan het eind van de middag was ik helemaal gesloopt, maar echt het was het allemaal waard. Zo mooi om te horen dat zoveel kinderen mijn boeken lezen! Het lijken er elk jaar meer en dat vind ik super leuk. Zo leuk, dat ik nu weer nadenk over nog een twaalfde deel in de serie. Er broeit al een ideetje, dus ik hoop maar dat het weer een leuk verhaal wordt. En als het lukt om weer een verhaal te schrijven, dan zie ik jullie volgend jaar weer op Horse Event.