We lezen weer mee in het dagboek van Gertrud!

13 juni 2017 – Plannen maken in Alkmaar

Gisteren was ik een dagje naar Alkmaar, naar het kantoor van de uitgeverij. Ik was daar om met de mensen van de redactie te praten over de promotie van mijn nieuwe dikke boek en om door te spreken wat ik komend jaar ga doen.

Wat een geweldige plannen hebben we verzonnen! Van het schrijven van blogs tot het geven van interviews, het maken van grote boekenleggers en het herdrukken van de populaire deurhangers. Ook hebben we overlegd over de versieringen bij de hoofdstukcijfers en naar de kleur van het omslag gekeken. Want dat ziet er op het scherm echt heel anders uit dan in het echt!

O wacht, en dan heb ik nog iets gedaan! Het contract getekend van mijn nieuwe boek. Aan de grote houten tafel op kantoor. Dat was een heel bijzonder moment!

 

8 juni 2017 – Nog meer mustangs…

Hoe meer ik over mustangs lees, hoe ingewikkelder het allemaal wordt. Zijn er echt teveel mustangs? Is dit de goede manier om het probleem op te lossen? Hebben de paarden die in gevangenschap leven in kralen (een soort buitenbakken) een goed leven? Is de manier waarop ze worden verzameld (met helicopters) niet veel te stressvol?

Net dacht ik: ik schrijf dat boek helemaal niet, want ik weet het niet meer. Maar vlak daarna dacht ik: het hoeft niet allemaal precies te kloppen. Mijn boek hoeft niet een weergave te zijn van de werkelijkheid.

Ook worstel ik met de inhoud. Is het paard van het beeldje ‘ontembaar’ of juist niet? Hoe wil ik over de mustangs schrijven? Klopt mijn plot wel? Pff…

Helaas is het pas half tien en moet ik pas over twee en een half uur paarden in de wei laten. Geen excuus dus om ermee op te houden…

 

5 juni 2017 – We hebben een titel!

In september komt mijn nieuwe ‘dikke boek’ uit. Wie dit Dagboek regelmatig leest, weet dat dat boek gaat over een meisje dat gek is op welsh pony Binkie. Helaas is zijn eigenaar een vervelende man en hij wordt steeds vervelender… Er gebeuren trouwens ook heel veel leuke dingen in dit boek! (Voordat je denkt dat dit een vervelend boek is. Alleen Erik is vervelend…).

Het was heel lastig om voor dit boek een mooie en aansprekende titel te vinden. Uiteindelijk kwamen we uit op: Hoe niemand mij geloofde en ik bijna alles verloor. Die titel lijkt op Hoe ik mijn opa vond en alles anders werd en dat vind ik heel mooi. Het is sowieso een mooie titel die heel goed weergeeft waar het om gaat.

De afgelopen weken hebben we ook een foto uitgezocht voor het omslag. Het is een prachtige foto geworden van een meisje dat in de wei rent met haar pony. Momenteel zijn we bezig met de kleur van de letters. Er is al van alles voorbij gekomen: zacht oranje, rood, paars, roze en turquoise in verschillende lettertypes. Op dit moment is de roze favoriet! Maar zolang het boek nog niet naar de drukker is, kan er nog van alles gebeuren…

 

Meer lezen? Ga naar het dagboek van Gertrud op haar website >>>
Meedenken over de kleur die Gertrud voor het nieuwe boek moet gebruiken? Laat een reactie achter!