Elk voorjaar begint het weer te kriebelen: ik wil een veulen! Meteen daarna komen er allerlei praktische bezwaren: geen ruimte, niet handig, wat moet ik ermee, ik heb geen tijd voor twee paarden enzovoort, enzovoort.

Hier zie je Flicka als veulen. Schattig, toch? Foto: Lilian Disselhoff
Maar toch, maar toch… Ik kan eindeloos bezig zijn met het zoeken naar een prachtige hengst die precies bij Flicka past. Eigenlijk is Flicka al perfect, maar als ik heel kritisch kijk zijn er toch wel een paar verbeterpuntjes.
Die kromme beentjes bijvoorbeeld, en die scheve hoeven. De meeste mensen willen een IJslander die minstens tien centimeter groter is, dus dat is ook zo’n puntje. Verder mag de hengst geen familie zijn, omdat Flicka een inteeltproduct is. (Haar ouders zijn volle broer en zus. Ze was dan ook niet gepland.) En nu we toch bezig zijn: iets langere benen zou ook wel mooi zijn.
Natuurlijk moet de aanstaande vader net zo’n fantastisch karakter hebben als Flicka. Ook moet hij goede gangen hebben en veel aanleg voor tölt. Een leuke kleur is ook meegenomen! Wildkleur bijvoorbeeld, of bont.

Wauw, die is mooi! Hugi frá Sidu in galop. Foto: Tessa Nederend
Er zijn op dit moment 41 IJslandse dekhengsten in Nederland waar ik uit kan kiezen. Dat lijken er heel veel, maar de vader van mijn veulen mag niet Otur frá Saudarkroki in zijn afstamming hebben, en liever ook niet Ofeigur frá Flugumyri. Die komen in Flicka’s stamboom namelijk al meerdere malen voor.
Dat is lastig! Vooral Otur is moeilijk te vermijden: hij is de vader van Orri frá Thufu, de beste hengst op IJsland. Orri heeft veel nakomelingen, ook in Nederland!
Van de 41 hengsten blijven er dan nog ongeveer 20 over.
Een hengst voor Flicka
Aangezien het veulen niet Flicka’s kromme beentjes mag hebben, moeten die van de aanstaande vader kaarsrecht zijn. Ook moet hij goed gevormde hoeven hebben. Of dat zo is, kan ik zien in de keuringsresultaten: daar staat een cijfer voor gewrichten en een cijfer voor hoeven. Een hengst voor Flicka moet minstens een 8 voor gewrichten hebben en een 8 voor hoeven.
Dat brengt het aantal terug op nog maar een stuk of vijf hengsten.

Dalmar is de lichte vos in het midden. Foto: Louwke Mandema
De bruinbonte Hugi frá Sidu bijvoorbeeld, met een 9 voor gewrichten. Of Gimsteinn frá Skaney, jarenlang Nederlands kampioen vijfgangen.
Mooie hengsten. Goede hengsten. Maar ik zie ze nog niet meteen als de vader van mijn veulen. In plaats daarvan fantaseer ik over een retourtje Noord-Drenthe voor Flicka. Daar staat namelijk Dalmar frá Fridarstödum, een jonge hengst die nog niet gekeurd is.
Ik ken hem al vanaf veulen. Hij voldoet aan alle eisen en heeft als bonus dat zijn moeder een paar jaar bij mij heeft gewoond. Dat is Fjara, de inspiratiebron voor Assa uit De dappere pony.
En ik vind hem leuk. Heel erg leuk.
Herfst
Op dat moment zucht ik een keer diep en denk aan alle dingen die ik bovenaan schreef: niet handig, geen ruimte, wat moet ik ermee, ik wil geen twee paarden…
Huh? Wie zegt dat ik geen twee paarden wil?! Hoezo niet! En dan begint het getwijfel weer opnieuw.
Was het maar al herfst.
Meer lezen van Gertrud? Kijk dan hier >>>