Het einde van het jaar is bijna in zicht. Een goed moment om eens terug te kijken op hoe dit jaar is geweest. En alvast weer vooruit te kijken naar hoe je hoopt dat het komend jaar eruit zal zien.
Gershwin
Als je terugkijkt naar hoe het jaar is geweest, moet je dat van alle kanten bekijken. Het jaar had goede kanten en minder goede kanten.
Laten we eerst de goede kanten maar eens bekijken. Wat heb ik het afgelopen jaar als leuk ervaren? In mei van dit jaar werd ik vijftig jaar en om het te vieren ging ik samen met mijn echtgenoot op vakantie naar IJsland. Die vakantie stond al lang op mijn ‘bucketlist’ en het voldeed in alle opzichten aan mijn verwachtingen. Wat een prachtig land. En wat zijn IJslandse paarden geweldig leuk!
Puppy’s!
Ook leuk dit jaar was het moment dat onze Teckel Moby vijf gezonde puppy’s op de wereld zette. Het is zo ontzettend leuk om vijf kleine puppy’s groot te zien worden. Eerst zijn het een stelletje blinde friemelbeestjes, maar na twee weken doen ze hun oogjes open en na vijf weken kruipen ze op eigen gelegenheid door de kist. Dankzij het prachtige weer konden ze al snel naar buiten. Moby was een geweldige moeder en alle puppy’s kregen toen ze ongeveer tien weken oud waren een fantastische nieuwe baas. Met bijna alle nieuwe eigenaren heb ik nog steeds een leuk contact en we krijgen regelmatig leuke foto’s van het jonge grut. En Moby vond het ook leuk om puppy’s te krijgen, maar ze geniet er nu ook van om weer de enige hond in huis te zijn en alle aandacht te krijgen.
Positief was ook dat alle problemen met mijn paard Cointreau nu voorbij lijken te zijn. Hij is nu negen jaar oud en ik kocht hem als driejarige. Al snel bleek hij destijds de nodige problemen te hebben, waar ik jaren tegen heb moeten knokken. En nu is hij de angst voorbij en heeft hij het volste vertrouwen in wat ik van hem vraag. We genieten samen van paardrijden en daar ben ik heel trots op, want ik heb lang gedacht dat het nooit zou lukken.
En het verschijnen van mijn boek Het vuur van Bajka moet ook op het lijstje van leuke zaken in 2016, want ik denk dat het een prachtig boek is geworden.
Minder leuk
Jammer genoeg kende 2016 ook een aantal minder leuke momenten. Zo meldde ik vorig jaar in de laatste blog van het jaar dat ik hoopte dat mijn 28-jarige ‘good old’ Gershwin het nog een poosje vol zou houden, maar helaas pakte het anders uit. Niet lang daarna ging hij slecht eten en de paardentandarts kwam tot de conclusie dat zijn gebit echt op was. Hij kon er niets meer aan doen. Gershwin at daarna steeds minder. Hij viel niet alleen af, maar werd ook slap. Uiteindelijk is hij hier in de wei gevallen en kon hij niet meer overeind komen. De dierenarts heeft hem in maart dit jaar in laten slapen.
Vivante
En dat was niet het enige paard waar ik dit jaar afscheid van moest nemen, want ook de veel jongere Vivente kreeg zoveel last van haar lichamelijke gesteldheid dat we een paar weken geleden ook van haar afscheid moesten nemen. En zo heb ik nu nog maar twee paarden op stal, in plaats van vier. En echt, dat hakt er enorm in.
2016 zal me bovendien bijblijven als het jaar waarin ik mijn vader verloor aan de ziekte kanker en het jaar dat ik mijn baan als eindredacteur kwijt raakte.
Ik moet dus terugkijken op een jaar met positieve, maar zeker ook een aantal negatieve kanten. Het was geen gemakkelijk jaar en ik hoop, vooruit kijkend, dat 2017 een beter jaar zal worden. Een jaar waar we eind volgend jaar positiever op terug kunnen kijken dan ik nu heb gedaan.
En dat wens ik jullie ook allemaal toe. Heel erg veel geluk in het komend jaar! Dat het maar een jaar met een gouden lintje mag worden. 🙂
Meer lezen van Christine? Bekijk haar pagina >>>
Christine blijft ook in 2017 voor paardenboeken schrijven.