Zover ik weet ben ik al mijn hele leven ponygek. Met negen jaar mocht ik eindelijk op rijles. Vanaf dat moment was ik zoveel mogelijk bij pony’s in de buurt. Na mijn schoolexamen werkte ik zelfs een tijdje op een manege in ruil voor buitenritten, want dat deed ik het liefste. Daarna had ik verzorgpony’s en een leasepony.
Zie jij wie Leentje is?
Mijn eerste pony
Leentje en Upiro klaar voor een rit
Van het eerste geld dat ik met de Bleshof-boeken verdiende, kocht ik uiteindelijk zelf een pony: haflinger Leentje. Het was liefde op het eerste gezicht; toen ze haar hoofd over de staldeur stak, wist ik dat ik voor haar zou kiezen. Op oudejaarsdag haalde ik haar op en bracht haar naar een pensionstal bij mij in de buurt. Het nieuwe jaar begon goed!
In de jaren erna hebben we heel veel gedaan. We reden vrij in de bak, volgden dressuurlessen en deden mee met een achttal. Ook springen vond Leentje heel leuk. Dat deed mijn zoon met haar, want voor mij was ze te fanatiek. Ik vind vijftig centimeter al veel en Leentje sprong altijd minstens een meter. Het maakte niet uit of de hindernis laag of hoog was.
Leentje en ik
Eén middag in de week leende ik Leentje uit voor lessen met gehandicapte kinderen. Ze reden en wandelden met haar. Leentje was dan superlief en voorzichtig. De kinderen konden alles met haar doen.
Verder hebben Leentje en ik kilometers en kilometers buiten gereden. Dat deed en doe ik nog steeds het liefst. Samen met vriendinnen en hun paarden maakten we lange ritten en meerdaagse trektochten. Leentje heeft door heel Noord-Brabant gelopen en zelfs een stukje door België. Ook zijn we een weekje naar zee geweest om over het strand en door de duinen te rijden.
Een grootse pony
Mijn vriendinnen hebben grote paarden, toch liep Leentje meestal voorop. Ze was het snelst en het stoerst. Zo gauw het spannend werd kropen die grote paarden veilig weg achter Leentjes ronde billen.
Ik hou zo veel van mijn super-haf dat ik voor haar ben verhuisd. Het huis in de stad heb ik geruild voor een boerderijtje, zodat Leentje bij me kon komen wonen. Ze kreeg een vriendje om haar gezelschap te houden; Fritske. Later kwam ook Jorrin erbij.
Met pensioen
Met Leentje aan zee
Op een gegeven moment kreeg Leentje last van haar achterbenen. Twee jaar later liep ik tijdens onze buitenritten meer naast haar dan ik op haar zat. Ik besloot om haar met pensioen te laten gaan. Ze heeft een goed leven met een inloopstal, een grote paddock en twee maatjes.
Leentje is en blijft mijn beste vriendin. Zodra ze me ziet, hinnikt ze en zolang het kan blijft ze bij mij. En dat is nog heel lang, hoop ik!
Nieuwe boekenserie
In het eerste boek van mijn nieuwe serie ‘Project Paard’ speelt een haflinger de hoofdrol. Ze heet Madelief en heeft hetzelfde probleem als Leentje. Met haar pijnlijke benen kan ze haar werk op de manege niet meer doen.
Meer lezen over Nicolle Christiaanse? Bekijk haar pagina >>>
Nieuwsgierig naar de nieuwe boekenserie van Nicolle Christiaanse? Volg paardenboeken.nl voor het laatste nieuws!