Het tweede boek van minipaardje Choco is uit!

 

Choco het minipaardje: deel 2

Omdat Choco zo klein is, kan ze overal komen waar een grote hond ook binnen kan. Het is flink schrikken voor Kris en Roos als ze ontdekken dat Choco achter hen aan is gelopen. De tuin uit, over straat met het drukke verkeer en daarna de winkel in. Paarden horen niet in de winkel en dat vindt de baas ook!

Dit deel is zeker zo leuk als het eerste en misschien zelfs nog wel leuker.

 

 

Fritske de pony

Kleine pony’s zijn al net zo gaaf als minipaardjes. Mijn shetlander Fritske is zo’n tachtig centimeter hoog en een echte knuffel. Hij is een beetje een kneusje; zijn kaak staat scheef, zijn rug is zwak en bij zijn achterbenen zit ook iets niet helemaal goed. Toch is hij ontzettend stoer. Als hij zich goed voelt, loopt hij voor een karretje; ik heb een kleine sulky waar je met twee personen op kunt zitten. We gaan nooit zo ver en ook niet zo lang. Wel hebben we altijd veel lol.

 

Het meeste plezier hadden we de keer dat Fritske voor de trouwkoets stond. Een echte trouwkoets, bij een echt trouwfeest!

 

 

Een bijzonder trouwfeest voor Fritske

Toen ik Frits ging beleren voor de kar, kwam een buurman mij helpen. Hij wist veel meer van mennen dan ik en ik was erg blij met zijn hulp. In het begin vond Fritske het nog spannend, maar al snel reden we op de sulky door het bos.

Een paar weken later ging diezelfde buurman trouwen. Het bruidspaar had een prachtige koets met twee chique bruine paarden tot hun beschikking. Daarmee werden ze naar het stadhuis gebracht en van het stadhuis naar de kerk. Tijdens de kerkdienst ruilden een paar vrienden de paarden met koets voor onze Frits en de sulky. We hadden de sulky versierd met ballonnen en Fritske had mooie vlechten. Het leek in de verste verte nog niet op de originele trouwkoets!

De kerkdienst was voorbij, de deuren gingen open en daar stond mijn shetlander met zijn kleine karretje. Het bruidspaar was stomverbaasd! Na de eerste schrik konden ze er om lachen. Het instappen ging niet makkelijk, want de lange, wijde jurk van de bruid paste maar net in de sulky. Bruid en bruidegom kregen een dekentje tegen de ergste kou en daar gingen ze.

Omdat Fritske nog nooit in de stad was geweest, hield de ceremoniemeester hem in het begin vast met een touw. Na een stukje kon onze Frits het helemaal zelf. Ik was mega trots op hem! Nu gaat Fritske niet zo snel met zijn korte beentjes en achter hem ontstond een lange file. Niemand werd boos of ongeduldig, je zag overal lachende gezichten. Nadat hij het bruidspaar veilig had weggebracht kreeg Fritske een flinke portie slobber. Die had hij echt verdiend.

 

Meer lezen van Nicolle? Bekijk hier haar pagina >>>